woensdag 29 juli 2015

Dag van Cuijk

Marc, Rebecca, Lisa, Evan
Laatste keer om 2 uur die wekker. Ik heb in de nacht 2 maal pcm ingenomen ivm mijn heup, kon er niet door slapen. Ik kon mijn draai niet vinden. Gelukkig is het wel gelukt.. Gisteren heb ik nog aan mijn manneke gevraagd om niet zijn plan uit te voeren. Hij had het super leuke plan opgevat om naar verschillende punten te rijden om me aan te moedigen. Ik heb hem gevraagd dat niet te doen omdat ik dan in kan storten en dat ik dan niet meer verder wil. Dat risico is me iets te groot... Hij gaat me opwachten op de camping... Mijn mams gaat ons opwachten bij de finish en Rebecca haar vader en broertje en vrienden staan daar dan ook... Dat is overigens wel een leuke motivatie om te lopen.
 Vandaag loopt een snelle loper (Marc. Met snelle loper bedoel ik dat hij normaal tussen 12:00 en 13:00 al binnen is)  een groot deel met ons mee. Ik vind dat wel plezierig, beetje afleiding. Mijn hielen zijn overigens stukken beter dan gisteren!!! Ik had het gevoel dat de dag haalbaar zou kunnen zijn. Uiteraard wilde ik niet te ver op de zaken vooruit lopen. Vandaag was het feest. Zo werd me verteld dat vandaag zou het aanvoelen alsof ik gedragen wordt door de toeschouwers. Dat de mensen aan de kant je toe juichen en moed in spreken en dat er veel te zien zou zijn en veel muziek. Ze hadden gelijk. Ik zie nog meer mensen aan de kant en nog meer feest. Halverwege de lus gaan we even een break houden, zoals elke keer halverwege, even de sokken wisselen.. Alhoewel ik me ontzettend moe voel voel ik me ook op een andere manier wel oke. maar ik heb het idee dat ik niet meer snel kan lopen, alsof mijn benen steeds minder luisteren naar me. Toch neem ik nog pcm in voor spiegel opbouw, baat het niet dan schaad het niet.. Afgelopen dagen zeer weinig pijnstillers genomen (2 stuks) en voor de laatste dag kon ik wel wat inzetten. Ergens lijkt het snel te gaan deze dag en deze kilometers. Klopt het wel?? Rebecca ervaart het ook zo. We hebben dan ook het besluit genomen lekker rustig aan te doen. Immers hebben we een extra uur om binnen te komen. Onderweg spreek ik een Engelsman met een mooie bolle hoed. Hij zegt; "Wie heeft dit idiote idee bedacht om dit te gaan doen?" "Tja, geen idee... "Waarop hij weer zegt "Tot volgend jaar hé :D "
Bij Cuijk verteld Rebecca hoe stil het er vorig jaar was door MH17 en dat dat het extra pittig maakte. Dat kan ik me ook goed indenken. Dit jaar is er volop feest, leuke afleiding. De ponton brug vind ik geweldig, wat een leuke actie van het leger (elk jaar weer)  We nemen vaker korte stops en dat vind ik heel plezierig! Kon ik ook nog even mijn schoenen wisselen. En ik voelde ineens spierpijn in 2 teentjes. Ik moet hier zo om lachen, wist niet dat spierpijn in teentjes überhaupt mogelijk was. Mijn mams houdt me op de hoogte wat de app aan geeft hoeveel km het nog is. Mijn app was allang gestopt. Vanochtend toen ik startte zei dat ding al dat ik gefinisht was. Bij Malden zitten de verzorgers van de camping en daar stoppen we natuurlijk even. Mijn mams zegt: nog 2,5 km. Maar ik zie toch echt een bord met nog 7 km. Iedereen lijkt langzamer te lopen. En ineens snap ik dat extra uurtje de tijd op de laatste dag. Het is file lopen... Vanaf Malden ongeveer... 2.5 km pu ongeveer gok ik... En dat zijn de laatste loodjes. Ik geloof dat ik wel 3 keer tegen Ki een andere eindtijd geef, steeds later. En ik wilde eigenlijk nog wel een stop inlassen op de st Annastraat, maar waar?? Op elk muziekje beweeg ik dan even mee op het ritme en zing ik mee. Rebecca en ik nemen dingen aan van water (van organisatie?) tot aan snoepjes die door kinderen worden aangeboden. Geven nog wat high fives aan de kids die daarvoor aan de weg staan. Het is een hele happening...  Maar wat ben ik blij als we bij de finish arriveren zeg!!! Het was even zoeken naar Ki, maar die zit in een vak waar wel was aangegeven welk nummer (ik zag daarvoor een paar vakken zonder nummer). Rebecca haar vader en broer stonden ietsjes verderop en ik kon niet wachten om die man weer te zien die ik 3 dagen achtereen had gezien om me uit te checken maar nu voor de laatste keer om vervolgens te gaan zitten en niet meer op te staan..... Maar eerst omarm ik Rebecca nog, feliciteer haar... En ga daarna zitten....
Dre wacht me op bij de camping, als ik hem zie ben ik dan ook helemaal gerust gesteld dat alles oké komt, en dat ik thuis kom vandaag nog (moet wel, morgen is er storm volgens de voorspellingen en de camper moet dan al weg zijn). Ik hou zijn hand goed vast. Normaal doet hij dat bij mij zodat ik niet te snel ga lopen, maar dit keer is het andersom.






Via deze weg wil ik jullie allemaal bedanken voor jullie lieve berichtjes die ik heb ontvangen via FB/whatsapp/sms/Nijmeegse app (die helaas niet altijd even goed deed frown-emoticon ) Het was een pittige tocht en ik heb veel aan de berichtjes gehad aan steun om door te gaan smile-emoticon
En in het bijzonder wil ik de verzorgers bedanken die elke dag ons op vingen en alles regelde voor ons van eten koken, voetenbadje regelen, drinken aan geven tot afspraak maken bij de blarenprikkers.. (etc..)
En ook wil ik de ouders van Rebecca bedanken, die hun camper te leen hadden gegeven voor deze dagen, oh wat een luxe!!
Mede-lopers van de groep, die motiverende gesprekken met me voerde, tips gaven en ook stukjes met ons mee liepen etc.
En ik wil ook Rebecca bedanken, ze was mijn steun, mijn haas en liep ondertussen haar 2e keer Nijmeegse 4*50 *respect*. Ze had heel veel tips. Bijvoorbeeld, ze wist waar het prettig was om te rusten of waar mentaal voor te moeten bereiden op lange stille stukken. Waar laatste watertappunt was voor een lang stuk. etc etc etc
Mijn mams voor het binnen halen, mijn man voor zijn geduld en zijn humor en lieve berichtjes... Sorry collega's van Dre, dat ik hem dagen lang gestrest rond heb laten lopen bij jullie
We hebben het beiden gehaald. En als je vraagt aan mij wat ik over heb gehouden van de Nijmeegse dan is dat natuurlijk een bijzondere herinnering, een kruisje van de Nijmeegse als bewijs en gille de la tourette ;)

1 opmerking:

  1. Hey Lisa, leuk om stukje te lezen hoe je de Nijmegsevierdaagse heb ervaren. super tof dat je het gehaald hebt. Je bent een toppertje! (K)

    BeantwoordenVerwijderen