Zoals jullie inmiddels waarschijnlijk wel door hebben is mijn motto "Sporten moet leuk zijn", Dus tijdens mini vakantie met Dre ook een hotelletje geboekt bij Callantsoog met het idee dat ik daar wel een paar kilometer over het strand kon gaan joggen. Ik wordt wakker en André brengt al het slechte nieuws. Het regent. En ook niet een beetje. Toch kleed ik me om en gaan we eerst even ontbijten. Buiten blijft het triest weer. Ik verzamel alle moed en ik ga toch een stukkie joggen. Het miezert nu en dat is goed te doen. Natuurlijk mijn regenjasje over mijn windjackie heen, lekker knal geel, lijk wel alsof ik licht geef met dat ding. Na de eerste 2 km begin ik het echt lekker te vinden en stopt het ook met miezeren. Met Stromae in mijn oren geniet ik van het uitzicht. Ik stuur Dre nog even een berichtje dat ik er een volle run van maak (niet mini rondje ivm slechte weer). Na 4 km draai ik me om en ga ik aan de terugweg beginnen. Oke, wind tegen... Dat zag ik niet aan komen.. En het begint weer te regenen, nu iets meer dan op de heenweg. Dus zonder muziek (stromea was niet meer te verstaan door de wind langs mijn oordopjes) door de regen terug. En weet je, ook dat vond ik niet eens erg. Van 1 min balen "waar ben ik aan begonnen" gedachtes ging ik vloeiend over in "dit is echt gaaf, zo beetje over het strand joggen, heerlijk. En de regen? Ook dat maakt me niets uit"Bij terugkomst dacht ik, waarom heb ik maar 8 km gedaan? Maar ergens was ik ook al een beetje bang voor morgen, zal ik spierpijn krijgen? Over zand rennen is toch wel een "tikkeltje" zwaarder dan over verharde wegen....
*notitie volgende dag: Jupz, beetje spierpijn in de kuiten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten